boterhammeke rode kool

weet je wat lekker is mama? Mayonaise, Weet je wat niet lekker is? Rode kool! En weet je wat raar is? Mayonaise met rode kool op een gebakken broodje is heerlijk! Mijn kleinste meid begint meer en meer te proeven, zeker nu de groentjes in de tuin beginnen te groeien en sommige blaadjes geproefd kunnen worden, zoals munt en andere kruiden. Ze is een stoere lekkerbek aan het worden die niet meer haar neusje optrekt van alles wat er anders of volgens haar vies uit ziet. Ze proeft en beslist dan of ze het wel of niet wil eten. Een hele vooruitgang in het leven van mijn kleinste meid. Met smaak bijt ze in haar versgebakken broodje met rauwe geraspte rode kool gemengd in net gemaakte mayonaise. Mmmmmm, goed gemaakt mamie! Heerlijk toch hé, wanneer ze graag eten en willen proeven, wacht maar tot de groentjes kunnen geoogst worden en ze zelf mogen schoonmaken en koken!
Toch een luxe hoor zo een moestuin, volgend jaar een grotere?


kastje opknappen

Iedereen heeft wel zo een kastje, zo een kastje dat nodig is, alleen ziet het er nog net niet leuk genoeg uit. De meeste gooien het dan weg of doen het naar de kringloop. Ik niet, zo een kastje heeft dikwijls een plezante vorm of nog net de juiste kleur, of misschien is het gewoon lelijk maar kan ik er wel veel in krijgen. En dan ga ik aan de slag, deze keer werd het papier-bewaar-kastje het slachtoffer. In een vorig leven is het, volgens mij, een heel nuttig nachtkastje geweest, waarschijnlijk van meerdere personen. Hier in huis past het net voor mijn schouw en is het net niet te breed om de doorgang te versperren. Ook de groene kleur vind ik nog ok, alleen is het een beetje een saai kastje dus.....nemen we de kleeffolie, een scherp mesje, een schroevendraaier, en als laatste een mooi kanten boordje. En daar gaan we: Oh ja, voor ik het zou vergeten, dit is misschien ook de juiste kans om dat rommelkastje eens op te ruimen.


Eerst draaien we het handvat van de schuifjes af, dat is net iets makkelijker om te plakken, knip de folie op maat en kleven maar! Wanneer je de handvaatjes niet leuk vindt kan je deze natuurlijk ook even vervangen. Ik vond mijn handvaatjes wel passen bij het kastje.


Wanneer ik het handvat erop wil draaien maak ik eerst een kruisje met mijn scherp mes, zo kan je beter schroeven en scheurt de folie niet.

Zo, de eerste schuif is klaar, nu de rest nog en dan is er weer een originele blikvanger voor de woonkamer af!


Ik vind het gele gehaakte kanten boordje mooi afsteken op de groene kleur. Natuurlijk kan je dat ook weg laten of  een neutraler kleurtje kiezen. Zo, een snelle en leuke manier om een kastje te behouden i.p.v. weg te gooien. Kleeffolie heb je trouwens in alle soorten, deze is van clayre en eef. Waar die "planten zaken" toch niet goed voor zijn hé!


planten-zaak

Er zijn weer wat hebbedingetjes bijgekomen. Wanneer we naar het plantencenter gaan voor zaden en plantjes kan ik niet wegblijven bij de super mooie spulletjes, ik kan er echt uren rond kijken, en denken wat ik wel allemaal niet zou willen hebben. Spijtig genoeg kan ik niet alles kopen (iets wat mijn kindertjes niet begrijpen, zij denken dat wanneer je volwassen bent, je gewoon alles kunt kopen wat je maar wilt) Maar enkele spulletjes kunnen er toch wel vanaf!


Een leuke plaat, want ik had nog niets om de temperatuur af te lezen, en ze was echt veel te schattig om te laten liggen! En dat bloempotje? Tja hoorde dat er niet bij?


Een retro klok voor in de keuken. Die moest ik ook hebben want de lieve echtgenoot neemt steeds mijn klok mee naar de garage en vergeet ze dan daar. Dus hangt ie nu heel leuk in de keuken.

Ook een leuk gastendoekje en nog een plaatje voor ergens te hangen gingen in de winkel wagen. In die zaken vindt je dikwijls spulletjes van clayre en eef. Zo wil ik mijn slaapkamer inrichten, wanneer het er een keertje van komt want momenteel zijn we in de tuin bezig! en al zeg ik het zelf, is ook de tuin erg leuk aan het worden! vooral het nijntjes-hok!


het ziet er al super uit, nu nog de rest van de moestuin enz..... en dan een zomer lang genieten van onze keurige tuin :) Ja ja we worden nog echte buiten mensen!

zeverdoekjes met herinneringen

ik hou van veel dingen, van mooie dingen. Ze moeten niet duur zijn, soms kosten ze gewoon helemaal niets. Ik ben van mening dat mensen te snel iets weggooien. zo wordt kleding, dat stuk, is weggegooid, alhoewel je er nog zoveel leuks mee kan maken. Al is het maar de achterkant van een kadertje, of begin eens een lappendekentje te maken van de oude babykleedjes van zoon of dochterlief. Zo hebben ze later toch weer wat leuks om mee uit huis te nemen, je kan het ook laten groeien, dat dekentje, met je kind mee, en dat bloesje, waar dochterlief haar eerste slow mee danste (smoorverliefd op dat kereltje vol puberpuistjes), of de zoon zijn trui die hij aan had wanneer hij de eerste keer mocht auto rijden (en waar jij helemaal niet mee akkoord was omdat hij nog veel te klein was om achter het stuur te gaan zitten), dat zijn lapjes die er zeker in mogen. Ik wou dat ik zo een deken had.
Ik hou van veel dingen, dingen die ruiken naar mijn grootmoeder, mijn grootmoeder, die ik zo mooi vond. Mijn grootmoeder die haar mayonaise zelf maakte en rokken droeg met mooi gestreken kanten hemdjes op. Mijn grootmoeder die ik nooit boos heb gezien, verdrietig wel, maar nooit boos. Ja, op haar wil ik lijken. Ik heb 5 kindertjes in ons paleisje, net als mijn grootmoeder vroeger, dus dat is al een mooie gelijkenis. Nostalgie van vroeger op mooie zomerdagen, spelen met al de kleinkinderen, en eten van soep met balletjes of een ijsje krijgen in een kommetje dat op een appelsien leek. Herinneringen creëren die mooi zijn en blijven voor de rest van het leven, zelfs de geur van haar waspoeder kan ik me herinneren, voelbaar.... Zwijmelen in het zonnetje en denken aan toen, zo mooi. Hopelijk zullen mijn kindertjes ook zo een leuke herinneringen onthouden.
oh ja ik had het over die weggegooide kleding. Gisteren toch nog even achter mijn naaimachine kunnen kruipen nadat mijn liefste spruiten, na een dagje ravotten, in hun beddekes lagen. En dit is het resultaat! Een hele hoop zeverlapjes uit restjes stof. Aangezien er 2 babycadeautjes moest gemaakt worden en de beste vriendin een pleegkindje er bij heeft, was het brood nodig.Nu nog alleen afwerken, drukknoopjes erop en ze zijn klaar om de kwijlende kindertjes te verlossen van rode plekjes. Maar met dit weer droogt het volgens mij wel goed op, het is zalig! dus nog eventjes genieten van het zonneke!

de tandarts

ik wil niet, ik denk eigenlijk dat bijna niemand ernaar toe wil! Behalve als je pijn hebt, dan vlieg je er naar toe en dan kom je terug met meer pijn, maar dan van een ander soort. Pffff ik vind er echt niks aan om naar de tandarts te gaan!. En het ergste is dat je daar nog veel voor moet betalen, ik heb nooit geweten dat ze forfait uit eigen zak konden vragen! Nu dat kunnen ze kennelijk en doen het ook. Spijtig genoeg moet het, al ga ik er toch steeds met een heel klein hartje naar toe. Behalve wanneer ik met de kindertjes ga. Dan maken we er een heus tandenfeest van! Een echte party met gezond snoep, meestal fruit op een stokje of een smoothie die ze zelf mogen maken! En wanneer ze dan uit de tandarts stoel komen en reuze flink zijn geweest mogen ze een nieuwe tandenborstel gaan kiezen als presentje. Meestal maken we er een tandenborstel spelletje van, touwtje trek bijvoorbeeld. Zodat ze moeten proberen hun gekozen tandenborstel te trekken en wie het eerste zijn eigen nieuwe tandenborstel naar boven krijgt is gewonnen! Erg spannend en zelfs voor de kleinste zo leuk! We stellen dan eerst een vraagje en wanneer die juist is beantwoord mag je trekken, wanneer het fout is zal je even moeten wachten, de lieve echtgenoot of ikzelf verzinnen de vraagjes zodat de kleinste makkelijkere vragen krijgen, nu zijn dat voor hun best wel moeilijke vragen hoor. En de broer, die krijgt maaltafel of optel vragen, dan oefent ie meteen zijn sommen nog eens in. Dat vindt hij niet zo leuk alleen om een tandenborstel te trekken doet hij het met plezier. Wanneer de spelletjes zijn gespeeld en het fruit-snoep is opgegeten en het hele tandarts gebeuren achter de rug is, vraag ik me soms toch af of het wel nodig is? Het hele gedoe om gewoon naar de tandarts te gaan.....Maar wanneer ik 's avonds mijn kleinste meid in bedje leg en nog een knuffel geef, fluistert ze in mijn oor: "mama, het was zo fijn, wanneer mogen we weer gaan?" weet ik dat het goed is, en ook al is het maar voor even dat ze graag naar de tandarts gaan, is dat toch al de moeite. En nu ik, met bibberende beentjes, zal ook eens in de stoel gaan liggen van mevrouw de tandarts, misschien kan ik wel een nieuw spelletje bedenken voor binnen een half jaar wanneer de kindertjes weer eens mogen gaan!

moederdag

Het was weer eens zover, moeder-dag. Bij ons betekent die moeder-moeke-dag, op vrijdag uit school komen, en al meteen de zelfgemaakte cadeautjes geven, want waarom zouden we moeten wachten tot zondag als we die pakjes nu al kunnen geven? Dan wordt er natuurlijk in koor (aangezien alle 4 mijn kleutertjes hetzelfde versje leren) om ter hardst het versje heel fier op gezegd. Het is dat versje dat ik al een hele week in de auto hoor, dat versje dat begint met: lieve of liefste mama en eindigt met: je kapoentje......
En dat was het dan, 5 werkstukjes die staan te pronken op de vensterbank en 5 ruzie makende kindertjes, over wie het versje het beste kende. Ondertussen is de lieve echtgenoot ontsnapt,zoals elk jaar, met het excuus dat er toch nog wat weinig cornflakes is, al zijn er nog 3 dozen in de kast. Ik doe maar alsof ik het niet merk, dat ie moeder-dag vergeten is, eigenlijk vind ik het ook helemaal niet erg dat ie het vergeet, want nu komt hij thuis met een veel groter cadeau. Dus zwijg ik en laat de lieve echtgenoot en de kindertjes, op vrijdag, gezellig moeder-dag vieren, samen met mij, en al mijn knutselwerkjes en een veel te groot cadeau, van de vergeetachtige echtgenoot. En voor de rest heel veel liefde, echte beren-liefde!


boterhammekesboom

We hebben nog maar pas een tuin, en natuurlijk moet er daar ook nog veel aan gewerkt worden. Nu het zonnetje zich al regelmatig  laat zien, wordt er met zijn allen vlijtig gegraven en geplant. De zandbak voor de kleintjes en ook de groten, wordt uitgegraven en gevuld, er rond komen weide bloemen, en die moeten gepland worden. Daar naast komt dan het konijnen en cavia hok met een grote ren. Want konijntjes moeten kunnen rennen. Aangezien konijntjes ook graag graven zullen we nog veel werk moeten verrichten om het gaas niet alleen rond het stuk maar ook in de grond te krijgen. het zal dus nog een heel karwei gaan worden. Terwijl de lieve echtgenoot zich bezig houdt met het scheppen van de zandbak, gaan de kleintjes en ik de bloembakken vullen. We hebben er een hele hoop gehaald, in alle kleuren en maten. En we hebben zaadjes: broccoli, worteltjes, sla, verscheidene kruiden, courgette, pijp ajuintjes,.....en nog zoveel meer wordt er in de potten gestopt, er wordt water gegeven en op de juiste plaats gezet. Wanneer alles klaar is, blijft kleine zus zitten naast de potten, een hele tijd zit ze daar te kijken en te wachten, tot ze plots heel hard begint te huilen. MAMA! ze zijn stuk, het lukt helemaal niet, er komen geen plantjes uit! Mijn lieve kleine stads meisje is zo boos, zo erg boos. En verdrietig, want na al dat harde werk en lange wachten is er gewoon niets, maar dan ook echt niets te zien in de potten die ze met zoveel zorg gevuld heeft. Wanneer ze een beetje bedaard is, probeer ik haar al knuffelend,op schoot,uit te leggen hoe het echt in elkaar zit, en dat je toch wel veel geduld moet hebben voordat er groentjes komen uit zaadjes. Ze luistert aandachtig, en op het vn mijn uitleg, trekt ze rimpeltjes in haar neusje en zegt heel wijs:"wel dan vind ik er helemaal niets aan, aan dat planten, het is heel erg saai, ik koop ze wel gewoon in de winkel!" en tot daar is mijn meisje dus nog steeds een klein stads mensje, die denkt dat er boterhammen aan de bomen groeien en dat de rode kaartjes aan de koeien hun oren prijskaartjes zijn, het is dan ook allemaal heel ingewikkeld wanneer je 4 bent en helemaal niet wilt wachten tot er een worteltje uit de grond kan getrokken worden! dus voor nu blijft ze nog even een stads meisje, maar dan wel 1 met een tuin en een reuze zandbak!