retro jumpsuit en dagdagelijkse dingen

Het is alweer een hele tijd geleden, en dat komt vooral omdat mijn "kodakske" stuk was. en zonder fototoestel kan ik gewoon niet. dus begon ik dan maar minder schitterende foto's te trekken met de gsm. Een goede oplossing voor even, alleen vond ik dat kabeltje niet meer. Je weet wel zo een zwart kabeltje, waarvan je er wel 10 hebt liggen in 1 van je schuiven, maar die bij nader inzien toch allemaal anders van grootte zijn. Nu, na lang zoeken, heel lang zoeken en nog wat langer zoeken had ik het gevonden. De foto's zijn niet van topkwaliteit maar we gaan het ermee moeten doen zolang de centen voor een nieuw "kodakske" er niet zijn. Ik weet wel dat zo een toestel niet duur hoeft te zijn maar aangezien ik in het voorbije jaar al 2 goedkopere toestellen heb versleten, ga ik deze keer wat langer sparen voor een degelijker toestel dat (hopelijk) wat langer mee gaat. En wat Is er nu zoal de voorbije maand gebeurt. Van alles en nog wat. Om enkele updates te geven: De oudste dochter vindt naar school gaan zalig en zit dan ook altijd met haar neus in de boeken waardoor slaap tekort onvermijdelijk is en de oudste dochter toch wel een brutaal talent heeft ontwikkelt waardoor ik dan weer (en dat had ik nooit gedacht ooit te moeten doen) haar leesboeken 's avonds achter slot en grendel heb moeten steken!  De lieve zoon heeft nog steeds hetzelfde talent om overal onderuit te komen, al is het door zijn huiswerk stiekem aan zijn zus voor te schotelen. De tweeling zit in de fase dat eten eigenlijk niet zo belangrijk is en liever niet opgegeten wordt of doorgegeven aan de poezen (want deze moeten toch ook boontjes eten hoor moeke). Vooral het eten waar vieze-mientjes in zitten is zeer in trek om op de keukenvloer te belanden. En mijn kleinste meid, is nog steeds dezelfde lieverd, die gewoon doet waar ze zin in heeft, ook al is dat op school naar het topje van de hoogste boom klimmen of gewoon wanneer ze er zin in heeft bij mama en papa in bed te kruipen (want tante troela zegt dat) Nu ik er over nadenk, zegt tante troela heel veel volgens lienefien, ze commandeert 's morgens wat lientje moet aan doen en zegt haar wanneer ze zonder te vragen een snoepje moet pakken, zelfs het boom-klimmen is te wijten aan tante troela. Misschien moet ik dan toch maar eens een hartig woordje met die tante gaan praten, een echt moeder praatje van mama tot pop. Mmmmm, en dan zijn we bij de lieve echtgenoot uitgekomen, die nog steeds even behulpzaam is, zelfs wanneer ik het klaag heb en hem op een weliswaar tactvolle manier heb duidelijk gemaakt dat ie veel te weinig aandacht besteed aan mijn handwerkjes, zal hij niet zuchten maar komt ie gewoon bij me zitten aan de tafel om te kijken wat ik aan het doen ben. Nu is er 1 ding wat ik maar  niks vind, en dat is wanneer er iemand op mijn vingers zit te kijken want dan gaat het steeds mis. Dus heb ik hem weer op dezelfde tactvolle manier gezegd, dat hij, op de momenten dat ik het klaag heb, maar beter niet meer naar me kan luisteren. Het is een echte lieverd die echtgenoot van mij!
En dan ikzelf..... ik heb weer van alles gemaakt, en ben met  101 dingen tegelijk bezig. Mijn moestuin staat er maar leeg bij, maar ja, het wordt toch winter. En de appeltjes zijn allemaal in mooie potjes belandt. De dieren zijn gegroeid en ik ben het overschakelen naar bio eten en winkelen in natuurwinkels al aardig gewend. De gerechtjes met quinoa, tofoe en verse groentjes worden heerlijk klaar gemaakt en raar maar waar, meestal ook met smaak opgegeten. En dan nu, mijn laatste nieuwe creatie! een mooi broekpak, dat heerlijk retro is geworden voor lienefien!