goede voornemens, van mama meer helpen tot minder schermen

Het nieuwe jaar is alweer begonnen en zoals bij de meeste zijn er in ons huizeke ook goede voornemens gemaakt. Van "mama meer helpen" tot "spulletjes beter opruimen". Van "meer sporten" tot flink in beddeke gaan. En de mooiste vond ik die van de oudste broer. Zijn voornemen voor het nieuwe jaar was"minder aan een scherm zitten".En daar was ik dan ook meteen mee akkoord! Ik vind het dan ook vreselijk, en ik ben er zeker van dat er meer ouders zijn die zo denken, wanneer de kinderen steeds op hun tablet of spelcomputer bezig zijn ipv zich met elkaar te amuseren. Het gaat soms zo ver dat wanneer het familie feest is en de nichtjes en neefjes nog eens samen zijn, wat maar een paar keer per jaar gebeurt,ze elk met hun eigen tablet bezig zijn. Af en toe wordt er dan iets gezegd over een spel of over muziek maar het grootste deel van hun tijd samen wordt er in stilte gespeeld, elk op hun eigen scherm. Ik vind dat jammer, en ook al klinkt het cliché,ze kennen elkaar niet meer. Ze weten niet meer van elkaar wat ze tof vinden of wie er kampen kan bouwen. Samen zijn heeft voor hen dan ook een andere betekenis gekregen. En samen spelen doen ze niet meer. Nee, elk op hun eigen tablet, zonder op te kijken naar de ander. Vroeger speelde we uren buiten en wanneer het buiten te koud was werd er binnen verstoppertje gespeeld. Het gebeurde dan ook wel eens dat er iemand vast kwam te zitten onder een kast of dat er ruzie kwam omdat je moeder, vader en kindje niet met 4 kunt spelen. Maar we loste het op en hadden plezier met zijn allen, samen zonder schermen. Ik hoop dat dat ook gaat beteren bij de grote broer. Ik ga hem er zeker bij helpen,hij kan best zonder scherm, zelfs voor meerdere dagen.  Wanneer we kerst hebben gevierd, heeft hij het de hele 3 dagen zonder mopperen volgehouden! En wat hebben ze gespeeld, echt gespeeld! Ze hebben een kampvuur gemaakt en buiten gespeeld. Binnen werden er gezelschapsspelletjes gedaan en iedereen mocht mee doen. De ene keer in dat groepje en de andere keer in het andere groepje. Er was lawaai, er werd geroepen en gelachen, er was plezier. En op die 3 dagen wisten de kinderen van elkaar wat wie leuk vond en goed of juist niet goed kon. Zo werd er al snel bij de lichtjes tocht partners gezocht van ik ga wel bij jou want ik ben niet bang en in hun spelletjes wist iedereen al snel wie wat goed kon en vulde ze elkaar aan. Ook heb ik mijn meiden die 3 dagen amper gezien en ook de oudste broer was nergens te bespeuren. En dat allemaal zonder scherm, nostalgie voor de ouders en de grootouders. En zo gaan we het nieuwe jaar in met minder schermen en meer gezelschapsspelletjes en ravotten. Het zal mijn kindertjes zeker geen slecht doen!